Tomasz Piotrowicz
Lubię pozornie błahą zabawę towarzyską, zwaną kwestionariuszem Prousta.
A więc:
główna cecha mojego charakteru: wiara w skuteczność empatii
cechy, których szukam u kobiety: potwierdzenie, że jest dziełem sztuki
cechy, których szukam u mężczyzny: lojalność
co cenię najbardziej u przyjaciół: że są
moja główna wada: zbyt monochroniczne dążenie do celu
moje ulubione zajęcie: delektowanie się jazzem, najlepiej Milesa
moje marzenie o szczęściu: pojąć wszystkie definicje Tatarkiewicza
co wzbudza we mnie obsesyjny lęk: bezradność polskiej szkoły wobec „płynnego życia”
co byłoby dla mnie największym nieszczęściem: chyba utrata słuchu
kim chciałbym być, gdybym nie był tym, kim jestem: pełnoetatowym nauczycielem łaciny i greki
kiedy kłamię: czuję się jak większość z Was
słowa, których nadużywam: Europa/europejski; ale to lubię
ulubieni bohaterowie literaccy: himalaiści w biografiach i wspomnieniach
ulubieni bohaterowie życia codziennego: skoczkowie narciarscy!
czego nie cierpię ponad wszystko: nieusprawiedliwionej ignorancji
moja dewiza: Każdego dnia pojawia się nowa tajemnica i na tym polega komizm w tragizmie!
dar natury, który chciałbym posiadać: granie jazzu z oddychaniem okrężnym na tenorze
jak chciałbym umrzeć: na lądzie, na nizinach
obecny stan mojego umysłu: tęsknota za porami roku
błędy, które najłatwiej wybaczam: kiedyś ortograficzne, teraz składniowe