AKTUALNOŚCI

Wystawa prac fotograficznych pod tytułem Konteksty jest prezentacją dyplomów licencjackich studentek i studentów Warszawskiej Szkoły Filmowej.

Siedmioro z nich zrealizowało swoje prace w Pracowni Fotografii Kreacyjnej prowadzonej przeze mnie, zaś jedna, pani Agata Wartecka, w Pracowni Fotografii Reportażowej pod opieką dr hab. Witolda Krassowskiego.

Dwie pracownie będące miejscem dyskusji o świecie, a także przestrzenią rozwoju myśli i budowania odpowiedzialności za wypowiedź. Miejscem, gdzie dominuje przekonanie, że bycie twórcą współcześnie to przede wszystkim sposób refleksji będącej efektem analizy rzeczywistości oraz sprawność techniczna by za pomocą medium fotografii sprawnie sformułować komunikat.

Kluczowe zatem staje się rozumienie twórczości jako stanu umysłu, jako gotowości do dialogu, jako narzędzia rozbudzania świadomości i formy nawiązywania kontaktu z otaczającą rzeczywistością poprzez powrót do studiowania otoczenia. Także jako sposobu postrzegania i analizowania zaobserwowanych w nim reguł.

Tym mocniejszych, jeśli pozornie obiektywnych.

Grupa, która prezentuje fotografie na tej wystawie jest różnorodna. Twórczynie i twórcy pochodzą z różnych części polski, z różnych środowisk. Różnią się doświadczeniami, wiekiem, płcią a nawet osobą promotora.

Różnią się tym samym sposobem prowadzenia narracji i użycia medium fotografii.

Ich historie są odmienne tak jak oni odmienni są od siebie.

To co ich łączy to wrażliwość, umiejętności posługiwania się techniką i technologią oraz chęć opowiedzenia o świecie, który ich otacza.

Artyści i artystki wskazują na wystawie na wiele tematów będących dla nich istotą współczesnej rzeczywistości; wspomnienia z okresu dzieciństwa, opis swoich bliskich, analiza struktury materii czy problem przemocy domowej.

Ta pozorna różnorodność prac i tematów w obrębie jednej grupy staje się jednak jej siłą.

Siłą wskazania na refleksje w odniesieniu do współczesności, do głosu pokolenia, do znaczenia kontekstu w prowadzonej opowieści.

Są one wynikiem wielomiesięcznych rozmów, analiz i wspólnych korekt.

Są esencją początkowych myśli, strachów i refleksji.

Wynikają z nieustannego poszukiwania. Zarówno istoty poruszanych zagadnień jak i odpowiedniej formy wizualnej na zobrazowanie nurtujących twórczynie i twórców tematów.

Powstała dzięki temu niezwykle ciekawa prezentacja potwierdzająca znaną wszystkim tezę, iż to właśnie różnorodność buduje dynamikę w wypowiedzi, w sztuce.

To różnorodność uczy nas wyrozumiałości i buduje wartość świata, w którym żyjemy.

To właśnie za różnorodnością kryją się konteksty stanowiące istotę rozumienia naszych działań.

prof. Prot Jarnuszkiewicz